Aşkın Dört Mevsimi Var
Aşkın dört mevsimi var
Sanma ki hepsi bahar
Birinde yaz
Birinde kış
Diğeri sonbahar
Önce gözler konuşur
Tatlı bir gülüş boşaltır gönül yayını
Sonra eller birleşir
Başlar sönmez bir gönül yangını
Koro halinde açar
Gök kuşağı renginde
Bütün çiçekler
Erdim dersin; işte BAHAR
Ok bakışlar deler sineleri
Kor dudaklar yakar tenleri
Geçti modası pembelerin
Şimdi bütün renkler yeşil, sarı
İşte... Bütün kavuruculuğuyla, YAZ.
Sıkı sıkı sarılmak ister bedenler
Sanki düşercesine gazel olmuş yapraklar
Gönülde esmeye başlayınca fırtınalar
İşte kızıl, bakır tüm renkler
Geldi hüzünlere gebe SONBAHAR
Korkma aşktan, hazanın sonu KIŞ olsa da
Her mevsimde aşkı gönlünce, doya doya yaşa
Aşk, sevmek, her mevsimde güzel, bunu bil
Korkma, sevmek sınırlı hürriyet değil.
Metin Soydeveli
|