Anadolu Destanı
Hakkın arar,Pir Sultan’ım,Yunus’um,
Toprağına,’’Sadık Yarim’’ der,Veysel…
Karac’oğlan, Dadaloğlu’m, Emrah’ım…
Sırma saçlı gelinlerin yurdu, hey…
Aşıkların destan yazar dağlarda
Alparslan’la erdin sen muradına…
Selam senden düşmanına, dostuna…
Mert oğlu mert olanların yurdu, hey…
Dağlarında çiçeklerin Salınır
Köroğlu’nun diyarına varılır…
Anadolu’m, tarih senden sorulur
Tarih doğup; ölenlerin yurdu, hey…
Beşik oldun nice uygarlıklara
Eşik oldun nice aydınlıklara
Ölüme… gülerek atılanlara…
Kadir kıymet bilenlerin yurdu,hey…
Akdeniz’in en mavisi sendedir
Bergama’sı, Marmaris’i sendedir…
Selimiye ve Efes’i, sendedir…
Mimarların, Sinan’ların yurdu, hey…
Bembeyazdır traverten taşları…
Servilerden kirpikleri,kaşları…
Birecik’in ve Manyas’ın kuşları…
Yedi Göle dalanların yurdu, hey…
Palandöken, Uludağ’ın karları…
Truva’da, tahta atın terleri…
Kaplıcalar,gölleriyle…her yeri
Gelip gören; kalanların,yurdu, hey…
Kapadokya, harikalar beldesi…
Manavgat’ta, demet demet su sesi…
Her köşesi güzellikler…örtüsü…
Çölde vaha bulanların yurdu, hey…
Karadeniz Horon’uyla en başta…
Silifke’nin oyunları…varış ta…
Her köşesi birbiriyle yarışta…
Ata’dan,feyz alanların yurdu, hey…
|