Anılarımı Okyanuslara Gömdüm
Çıngıraklı bir zehir: Unutulmak...
Birden,saplanıveren bir kara büyü...
Alamadı, rüzgarlar dudaklarımdan,
Asırlardır...söylediğim türküyü...
Yaşadım da n’oldu, çınarlar gibi...
Emdiler öz suyumu...kör bir kuyuyum...
Yaşanmamış saatlerin üstüne;
Doğru...Bir Dünya kurduğum...
Kara bir yazgı büyür alnımda,
Dudaklarım ve gözlerimde mor halka...
Anılarımı ve sevgimi okyanuslara gömdüm...
Sensizlik,şimdi... demir attığım ülke! ..
|