Geceyle Gelen Afrodit
Geceye çağrılısın
Beyaz bir güneş gibi,
Topuklarında yıldız
Rüzgarda yanan yüzün…
Bedenini incecik beyaz bir tül örterdi
Sarmaşık bitkileri kıskanırdı,
Gizli ve kaygısız sarılışını.
Zaman usulca geçti değip dudaklarına
Ne süngerler uyandı,
Ne inciler kapandı altında denizlerin…
Öyle yoğundu ki, sarı yaprakları yerin
Bu, mevsim…
Rüzgarların beşiğidir artık.
Denizin oynaklığı tüm körpe vücutlarda
Cam kesiği parmaklar
Gülün pembe rengidir
Ufukların ardında ateş gözlü canlılar…
Gün doğarken kaybolur
Gizemli ve değişken,yapısı Afrodit’in.
|