Ömürü İrdeleyen Dizelerin Işığında Yarattığı Eserden Övgüler Duyan Tanrı
Ömür denen günceyi kaydedip bir plağa
Bu şarkıyı çalarız, beden denen pikapta...
Görüntüler çekeriz, binlerce klip saklı,
Ve binlerce düşünce,anı var... hafızada...
Ruhumuzu yansıtır gönül denen ayna da,
Binlerce film oynar; görürüz,gösteririz...
Atılarak bir zaman, mezarlık, hurdalığa...
Evrenin derin mavi sislerinde eririz...
Çaldığımız şarkının güftesinde nakarat
Bestesinde ses verir yüksek perdeden sırat
Hissedilir...her nota, Yaratıcı’nın sesi...
Ve...her melodisinin sonunda, ölüm es’i...
Ömür...ey, bedenlerin tükettiği melodi!
Günleri bir bir sayan, hatasız...numaratör
Tüm evreni Yaratan; insan da, olsun... dedi...
Kainat bienali sergileyen: Küratör
Var mı, evrenden büyük; benzer... sanat eseri...
Üstelik heykeltraş,müzisyen, sahneleyen...
Ve... binlerce varlığı yaratırken de,seri...
Can verip bağışlayan, lutfedip esirgeyen...
|