Akrostiş -02-
Gülünce güller açardı gözlerin
Üzüntümü alırdı bütün sözlerin
Lanet okuyorum şimdi ayrılığına
Yine efkar bastı bak; bedenimi
Üzülsem de faydası yok dargınlığına!
Zalimlerin ahı sardı şimdi sevgimi
Lûtfuna mazhar olamadım olamadım, biliyorum
Üzdüysem bir tanem affını diliyorum
Sevgine layık değilim, zaten olamam
Elimde değil canım, sensizde yapamam
Vakit ayrılık vakti değil; daha çok erken
Gönüller sevgiye hasret bu böyle gitmez
İçimde yağmur öncesi fartınalar koparken
Leyle Mecnun’a kavuşmadan ömür de bitmez
İkimizde kupkuru bir inada yenildik
Mahvettik kendimizi, uçuruma itildik! ..
Denizli-02.09.1998
Mikail Tatar
|