*Sen Sanki Benim Gölgem Oldun*
Seni, yaşama umutlarımın tükendiği günlerde elimden tuttun da sevdim.
Seni hayatın seni yıprattığı anlarda yanında kaldım da sevdim.
Senin için ulaşılmamış zirvelerden çiçekleri derdim de sevdim.
Senin için ruhumda duyulmamış nağmeleri besteledim, çaldım da sevdim.
Ne iyi ettin, geldin de aşkım ruhuma doldun,
Ne iyi ettin, kaldın da aşkım benimle oldun,
Artık sensizlik yok bana, yalnızlık yok bana,
Sen sanki benim gölgem oldun!
Sen ta içimdesin, en masum duruşunla ve dilindeki lallerinle seviyorum.
Seni sıcak ellerinle, ipek saçlarınla, sevdalı bakan hallerinle seviyorum.
Seni gizli saklı bakışlarınla, yanaklarındaki kum tanesi çillerinle seviyorum.
Sen artık sol yanımsın, hep yanımdasın, seni gittiğim yerlerde de seviyorum.
Ne iyi ettin, geldin de aşkım ruhuma doldun,
Ne iyi ettin, kaldın da aşkım benimle oldun,
Artık sensizlik yok bana, yalnızlık yok bana,
Sen sanki benim gölgem oldun!
Sen uğruna umutlarımdan vazgeçtiğim sonsuz serabımsın benim.
Sen görmek için güneşi bile söndürdüğüm mayhoş mehtabımsın benim.
Sen içmeden, bakarken bile beni benden alan şarabımsın benim.
Sen ulaşamazsam canımı bile vermeyeceğim bir tek muradımsın benim.
Sen ne iyi ettin, geldin de aşkım ruhuma doldun,
Sen ne iyi ettin, kaldın da aşkım benimle oldun,
Artık sensizlik yok bana, yalnızlık yok bana,
Sen sanki benim gölgem oldun!
|