Bakta İbret Al
Gelde kabristanı seyreyle gönül,
Toprağın altında yatanlara bak.
Süslenip,püslenip gafil gezenler,
Çürümüş toprakta yatanlara bak...
Bu nasıl şehir ki her kes uyuklar,
Yoktur penceresi,düşmez işıklar,
Tek işaretleri taşlar,topraklar,
Bu dünyada çalım satanlara bak...
Akrep,yılan bedenlere sarılmış,
Yüz yerinden yaralanmı yarılmış,
Kemik etten,et kemikten ayrılmış,
Belirsiz toprakta yatanlara bak...
Bu yalan dünyadan ümüdünü kes,
Evin mezar ise malın bir top bez,
İster çok biriktir,ister isen az,
Dünyalara sahip olanlara bak...
Ömür tamamlandı,veda yetişti,
Ciğerlerim ateş aldı tutuştu,
Aile efratlara ayrılık düştü,
Hasreti mahşere kalanlara bak...
Nice ulamalar,nice kahraman,
Fermanları emir olunan Sultan,
Mahlukat amiri Sultan Süleyman,
Bu dünyayı alıp satanlara bak...
Şair Seyfet kan ağlar didarımız,
Hakkın huzurundadır ruhlarımız,
Orda söylenecek yaptıklarımız,
Ameli sağından gelenlere bak.
|