Dumanı Pare Pare
masum bakışlım
yine tütüne
sardırdın beni
dumanı pare
pare alırken
ciğerlerim
öfkeme yıkılmadım
kalem oldum
isyanlarımda
vurdular bani
kağıda sardım kendimi
el açtım
ses diledim
dilenciye saydılar beni
okudum
okuyucu oldum
düşmana saydılar beni
neye sayıldım
sayıların dili varmıki
bir kadeh
şarap elimde
sıkılmış üzüm diye
nadasa bırakılmış umut diye
yudum yudum aldım
|