Gözlerimde Mahmurluk
sabahıydı
gözlerime ulaşan
mahmur hüzünlerin
doruğu yalar gibi güneş
doğumlara namzet
sancısıyla beraberinde
yükseliyordu hafiften
hafiften süzülür gibi
atmacanın içgüdüsü ile
avına avcı olmak için
dolanıyordu gökyüzünde
güneşinde düşmanı var
atmacaya çevrilen
taşı meşine konmuş
sapanlı eller var
rotatifler
siyah kederli tenörler ile
günahları yüklüyorlar
kocaman kocaman harflerine
gözlerim sabahın
mahmurluğu ile bakıyor
sayfaları çeviriyorum
birer birer bırakarak
mahmurluğu bırakarak
akan derelere
|