İmgeler Saldırıyor
gömülme
diyorlar imgelere
sadeliği gibi ol dilinin
oysa
çıkan her kelime
yaşantımdan bir kesit
sayın ki
sevda misali
güneşi
kapatıyorsa bulut
aklara
bürünmüşse eğer
aldatıyor
diyorum bilincimi
bulutlar kara oluyor hemen
kara deniyorsa eğer
düşünüyorum ayrıntısını
bir deniz geliyor aklıma
ablamın oğlu değil
bin denizcinin
özlemine gülümsüyorum
kara kara göründü
adını düşünmediğim
bir romandan alıntı gibi
çözülüveriyor imgeler
emeğimi seviyorum
şiiri seviyorum
bulutlar geçi yorsa
güneşi kapatarak
nazlı nazlı
birazda
hüzün katmışsa doğa
damlalarını
akıtacaksa
bir bir peşi sıra
toprağa
bir hasretlik
çöküyor üstüme
duygularıma
bırakıyorum her şeyi
karaya çalan bulutlar
ap ak oluveriyorlar
değişi veriyor her şey
mesela
ağırlığı taşın
yenilmişken
yerinde yer çekimine
gücüm kadar
oluyor zaferi
dayanışmamı
dersiniz buna
esaretin değişimi mi
oynaşıyor
kelimeler kalemimde
dibine
değmeden kova
anlaşılmıyor
kuyunun körlüğü
imgeler
saldırıyor
cephe geniş
ip uzun
salıyorum derinliklere
su
çekmek değil
düşüncem
kuyunun derinliği…
|