Sekiz Mart
elinde tuttuğu
güldü gülemedi
tutuşturmuştu eline biri
gülsün diye gülemedi
sekiz mart kadınlar günü
günü güne eklerdi
yaşamını eklediği
günler çizerdi
yaşamı
verdiği emek kadar
severdi
severdi yürümesini
sokaklarda insanlara sürtünmesini
birde vitrinlere bakmasını
alamayacağı şeyleri saymasını
severdi yürümesini
yürürken hayallerini
ezgilere yüklemesini
bir gül uzatıldı
bir gün kutlandı
birden yaşamdan koparıldı
hayallerinin melodiye
karışması yarım kaldı
güldü elindeki
gülümsemedi
düşündü
önce insandı
elinde gül
belleğinde damga
oldu olacak
sürü karışmayacak
gülmedi
o günleri sevdi
gülümsedim
gülümsedik
güller açtı yanaklarında
bir bütünün
parçası olmak
güzelmiş yaşamda
|