Üretmek
kilometrelere vurmazsam eğer
bilirim o kadar doldurmaz
bekleme sürelerindeki
nikotin artıkları ciğerleri
duman öylesine kirletmez kılları
yan tarafımda keçe uçlu kalemle
kalp çizilmiş oturakta oturan
bıyıklarının üstleri sararmış
yaşı bir haylide geçmiş adamın
beklentileri ile ölçüşmese de
beyazlıklarımız aynı boyanın
süzülerek lekelenmesi
ona bakarsan ortak yanlarımız çok
çatı aynı çatı uzay kafes sistemi
her fırtınadan sonra tamir görse de
umurunda değil ikimizin de
çünkü fark ettirilmeden alınıp
batırıla batırıla veriliyor gözümüze
emekten yana yanığız sahipsiz
büyük denizde boğul boğulacaksan da
deseler de boğulmuyor kimse
ikimizde aynı granit kaplamanın
üzerine basıyoruz döküyoruz küllerimizi
kim bilir kağıt üzerindeki ederini
benzeştiğimiz yönümüz çok
kim bilir kimi gelecek onunda
onca dolambaçlı yolları aşarak
kolları kimi sarmalayacak
uzaklık ölçümleri bir garip oluyor
oto garların kaygan oturaklarında
kırk beş dakika mesela
doksan kilometre hızla yol alan
setralarda kaptanın evde karısıyla
bir Pazar alışverişi sonrası kapışmamışlarsa
yolda trafik yoksa el kaldıran olmazsa
yüz on beş kilometre mesafeyi
otuz dört dakikada alır almasına da
ülkenin durumu malum kaptanların hali
serde biraz çapkınlık biraz ön koltuk sohbeti
hesap anlayacağınız karışık bekle adam gibi sende
ortak yanlarınızı düşün yandaki ile bittimi
kendinle düşün kollarını hazırla yap bir şeyler işte
beklemek zor beklerken beklediğini düşünmemek için
düşünce üretmek gibi zor be…
|