Ne Duruyorsun
NE DURUYORSUN
Yürürüm
Yorgunluğumun tünelinde boylu boyunca
Bir yanımda sen bir yanımda hüzün
Bir tablo gibi
Aklımda yüzün.
Zamanın hızına yetişemezken düşlerim
Erir kaldırımlar yorgun tabanımda.
Aldırmaz bedenim işkencesine sensizliğin
Bir kenarda yığılıp kalana kadar köpekçesine
Dinlenmek nedir bilmeyecek hiç bir zerrem
Akşamdan kalmışlığın son demlerinde
Mideden atılan bir safra parçası gibi
Seni beynimden atana kadar.
Uzaktan bana el ederken varlığın
Boynuma sarılır o kahpe ölüm
Al götür beni uzaklara
Haydi bekliyorum.
İzzet Selçuk Cumaoğlu
|