Umudum Kırıldı
Hafta sonları yürüyüş yaptığın
Bel ki görürüm diye
O parkura geldim
Ama yoktun.
Birkaç kez ben yürüdüm boydan boya
Senin yerine
Gelmedin
Umudum kırıldı.
Belki duyarım sesini diye
Telefonla aradım seni
Kâh evini kâh işyerini
Cevap bile vermedin.
Umudum kırıldı.
Sabahın köründe
Evinin etrafında dolaşıp durdum
Sokak itleri gibi.
Yaşadığın o sokak
Gecenin yorgunluğunu
İçine sindiriyordu.
Sanırım sen uyuyordun
Pencerende yoktun.
Çıldıracak gibi oldum
Umudum kırıldı.
Bu yaşta bu karasevda
Öldürecek beni biliyorum
Dünyamı karartıp
Umutlarımı yıktın
Senin de umutlarını yıkmalarını diliyorum.
İzzet Selçuk Cumaoğlu
|