Üşüyorum
Üşüyorum,
Damarlarım boşalmış
Kanım çekip gitmiş başına buyruk.
Üşüyorum.
Kalbim bomboş
Düşlerim öksüz
Güneşim boğuldu deniz ortasında
Kutup yıldızımı yuttu karanlıklar
Çaldılar mihenk taşımı
Kaybettim nirengi noktamı
Üşüyorum.
Bir yetim yosma
Aldattı sevdamı
Gözlerini çekip aldı düşlerimden
Soydular aşkımı
Çırılçıplak bıraktılar beni
Üşüyorum.
Ne kadar sevgi varsa
Örtün üstüme n’olur
Çok… çok üşüyorum.
İzzet Selçuk Cumaoğlu
|