Denizyıldızı
Gökteki yıldızların
Mavi sulardaki eşiydin sen
Onlar gibi yalnız
Onlar gibi asil
Bir o kadar sessiz
Ağlasan görünmez
İçindeki gözyaşların
Denizlerde bilmezsin zamanı
Baharı, yazı
Esirisin öfkeli dalgaların
Atar sahillere rüzgarla
Bir olmuş hırçın dalgalarla
Tutunamazsın beyaz köpüklere
Alamazsın sevdiklerini kollarına
Kaçarken büyük balıklardan
Sığmaz sayfalara, yalnızlık öykün
Hazin duruşun
Zamanının sonunda
Tanırsın kuytularda
Çakıl taşlarıyla
Biterken dermanın
Vuran kara toprağı.
|