[GooD aNd EvıL]

Yalan Gördüm...

Var oluş gayesine, başka dünya kondurup,
Ölümü düşünmeden, çırpınan çok can gördüm…
Maneviyat ruhunu, kalıbında dondurup,
Madde için eriten, binlerce insan gördüm…

Geçmişimin kirini, pişmanlıkla silemem,
Çağırıyor bak zaman, diyemezsin gelemem,
Bu karanlık koridor, nere çıkar bilemem,
Müsveddeye itibar, aslına isyan gördüm…

Barikatlar kurulu, Hakka giden her yolda,
Bin bir renkli âlemin, çirkefi sağda solda,
Hidayet kapısından, zerre nasipsiz kulda,
İlah deyip tapılan, başka bir iman gördüm…

Nur yüzünde çamur var, Hakka dönen suratın,
Benliğine ters düşen, zirvesinde sanatın,
Merhametten uzakta, yaşayan mahlûkatın,
Ayak bastığı yerde, kan ile hicran gördüm…

Yufka yürek kanıyor, maskeli yalan yüze,
İki kişi bir adam, özdeki uymaz söze,
Hırsın kalın perdesi, ışık tutmuyor göze,
Hesap yapan hesabın, kârını ziyan gördüm…

Kazanacak bellidir, yarının bahis’inde,
Liyakatsiz kafalar, makamın harisinde,
Hak hukuk neye göre, garabet meclisinde,
Boş kefe ağır basar, şaşırmış mizan gördüm…

Gafletin uykusuna, dalmış gidiyor evren,
Dost düşman belli değil, nerdedir gerçek yaren,
Musallaya çıkıp da, var mıdır geri dönen,
Kabristana baktıkça, dünyayı yalan gördüm…

Metin Yıldırım