Biyolojik aşk.....!
Göz, gördü,
Kalp, sürdü,
Biyoloji terse döndü….
Sen, hücredeki hareket,
Damardaki kan….
Ben sadece bir iskelet,
Organları taşıyan…..
Kapanır dünyaya duyarga,
Uçar gönül,
Boşalır aşiyan……
Bir tebessümün,
En tatlı besin,
Bir dokunuşta kemik eritirsin…..
Solusam ciğerimdeki oksijen;
Terk edişinde ise;
En illet kansersin…..!
Eklem donar;
Beyni felç edersin…….
Adını koyamadım bir türlü;
Sen….Nesin……?
Bir küsersin;
Biyolojimi katledersin…..
Ayrılık dersin;
Sindiremez sistem,
Dengeleri alt üst edersin,
Gevşer bütün kaslar,
Kalp kasına;
Güç, yetiremezsin…..
Hormon olur düşersin;
Büyüdükçe ben,
Yok olurum sende….
Sinir sistemim emrinde,
Biyolojime hükmedersin…..
Dokularım çözülür,
Sen, nasıl bir şeysin…….?
Sana bürünür organizma,
Damara neşter atsan,
Akıp gidersin……..
Ayrılık dersin;
Tek hücreliyim zaten…..!
….……...Onu da öldür….!
…………….…….Sen bitersin…...!
Metin Yıldırım
|