Dön de bir ardına bak…!
Masumdur esen yelin, kıpırdattığı yaprak…
Bir adım ötesinde, hayatın nesi berrak…
Girersin bir sandığa, geride kalır konak…
Ölüm denen o şey var, dön de bir ardına bak…!
En ağır taşlar bile, bakarım olmuş kaypak…
Bu yol biraz çileli, yan yöre her yer sapak…
Götür de bildiğini, beyinciklere bırak…
Nihayetler hep aynı, dön de bir ardına bak…!
Gözünden yaş akmamış, yüreğin kuru çorak…
Boğar seni suyunda, ıslattığın her yanak …
Zalim zulüm kim varsa, onunda sonu toprak…
Giden daha gelmiyor, dön de bir ardına bak…!
Hangi kanalı çeker, beynindeki o çanak…
Sana da anlatırlar, kim akıllı kim bunak…
Kestiğin ahkâm biter, musallâ en son durak…
Hâz urun zorlanmasın, dön de bir ardına bak…!
Metin Yıldırım
|