Kendi halim de…..!
Bir şey var bende,
Tarif edildiği gibi değil,
Ne kitaplarda, ne de şiirlerde….
Toplasam sabahına merhaba diyebildiğim,
Birkaç günüm oldu ancak ömrümde…..
Gülümsemeyi unutmuşum….
Gülmeler nerede….?
Onun içindir ki;
Resimlerde durgun ve masumum herhalde…..
Hayatı hatırlatıyor sanki bana,
Fondaki o siyah perde…..
Hayat aheste……
Mutluluklar deste;
Aldığım her nefeste;
Yaşamak bir beste….
Bu yalanı söyleyemedim işte….
Sınıfta kaldım yine…..!
Her zamanki gibi, bu sömestr de..
Şöyle aklı başında;
Bir hayat öğretmenim de olmadı….
Yoksa;
Ne işi vardı bu kadar zayıfın karnemde….
Tek tabanca,
Bu kadar okuyabildim ancak;
…………………Kendi halim de…..! ! ! ! ! !
* * Ankara……
Metin Yıldırım
|