Affetmek
Affetmenin ne derece yüksek
ve taşınması zor bir mertebe olduğunu,
bugün fevrilikle inanılmaz bir şekilde kırdığım
sonra defalarca özür epostaları attığım bir kardeşimin
beni kısa süredir tanıyor olmasına rağmen, gelip,
hiçbir şey olmamış gibi
yeni taşınacağımız işyeri için
elimi sıkıp, yanaklarımdan öperek
hayırlı olsun dileklerini sunmasından sonra
bilfiil öğrendim.
belli ki, karşısında hırsımla ezildiğim oranda
yüksek ve temiz bir mertebe...
artık onun bana hiçbir ilimi-irfanı ispatlamasına gerek yok!
o çıktı ve oturdu kendi mertebesine.
ne mutlu bana ki, o elleri sıktım.
|