Bilerek 'iyi'
Daha çocuktuk o zamanlar.
Yüzü temiz, dudaklarında küçük bir gülücük
gözleri gülümsemekten kırışık
suya-sabuna karışmayan insanlar gördüğümüzde
'iyi insan' sanırdık.
Hatta hatırlar mısınız
kendini dahi bilmeyen bazı büyüklerimiz
yüzlerini hafif ekşitip merhametlice
'iyi insandır yaa' derlerdi.
kaldı ki, büyüdük.
akıllandık, detaylandık
alnımızı çoktan karışladık
büyüklerin çoğunu aştık...
şimdi diyoruz ki:
'ne olduğunu' bile bilmeden
kendinden bir şey katmadan
saf-saf duran ve gülümseyen
'iyi insanların' yanında
kendilerini gösteren
bir şeyleri bilen, farkında olan
ve iyi olmaya çalışan 'iyi insanlar' çoğalıyor.
ne mutlu 'bilerek iyi olan'a! ..
|