Altın Kafes
“Bülbülü altın kafese koymuşlar,
İlle de vatanım demiş”
Durun! Benim de söyleyeceklerim var,
Bu alemde, bir ruhum, bir bedenim var.
Dertli bülbül sen yalnız değilsin
Tutsak olan bir sen değilsin...
Bil ki, ben ne kral, ne padişahım.
Senin gibi naçar,senin gibi perişanım.
Altın kafes, hasret prangası...
İkimizin de çektiği, sevda sancısı,
Bu bir zulüm, her şeyin en belalısı.
Sevgiliye kavuşmaktır en tatlısı.
Söyle bülbül çaresini derdimin,
Bu kafesin anahtarı kimdedir.
Sevdiğim hangi yaban eldedir...
Kim bilir... Belki de meçhuldedir...
Git bülbül, anahtarı bul ve getir,
Aç kafesi, gönlümü neşelendir.
Kalırsam burada bir başıma,
Benim sonum, topraktır kefendir...
Vecdi Murat Soydan
|