Ben Gözlerinin Hastasıydım
Ben gözlerinin hastasıydım
Ve sen bunu bilmiyordun.
Sana her bakışımda
Yüreğim kıpır kıpır olur,
Bir şeyler kopardı içimde.
Kalbim, sanki saniyede milyon kere atardı.
Kalbimin sesini duyacaksın diye, ödüm kopardı.
Sana her bakışımda,
Gözlerine yakalanmamak için,
Yanından koşar adımlarla uzaklaşırdım.
Şımarık çocukları andırırdı sevincim.
İçim içime sığmaz,
Yerinden çıkacak gibi olurdu kalbim.
Deniz mavisi gözlerin,
Altın sarısı saçların vardı.
Ben çoğu kez,
Deniz mavisi gözlerine yelken açar,
Güneş rengi saçlarında yanardım.
Varlığında bile, hep seni arar,
Yokluğunda ise, hayalini ruhuma sarardım.
Sonra… Bir kuş misali…
Uçup gittin aniden.
Ben seni yerde de gökte de bulamadım.
Yıllardır seni hiç unutamadım.
Günler ayları, aylar yılları kovaladı.
Sıcak bir Temmuz akşamında,
Tesadüfen,yolda karşılaştım seninle.
Ben seni gözlerinden tanıdım.
Hiç değişmemiştin.Yine aynıydın.
Kucağında bir bebek,
Yanında, tanımadığım bir adam vardı.
Ben sana baktım gizlice…Sen yanındaki adama.
Ben bir daha sana bakamadım.
Boğazıma bir şeyler düğümlendi sanki.
Konuşamadım.
O an kalbim yine milyon kere attı.
Ve… Sen duyacaksın diye, yine ödüm koptu.
VE ben…
Koşar adımlarla,
Yine yanından uzaklaştım.
Vecdi Murat Soydan
|