Anladım...
Böbreğime nerdense birden taş düştü,
Kaç gündür bir mekana sığamıyorum!
Sanki bu sancı cennete özel muştu,
Kıvranan nefsimi susturamıyorum!
Küçük ecel denilen bu olsa gerek,
Dünyadan her nafakam sanki kesildi!
İdare ettim günlerce sudan içerek,
Alışkanlıklarım öldü sattım keyfi!
Her acımdan şikayet hasta halimden,
Planlarım bakar kör, son viraneden...
Benlik tavrı boşmuş tevazu dilinden,
Her anda kıvrandı çirkin günahlarım!
Anladım taş değil sineme nur düştü,
Acılar geçmişimi sildi süpürdü,
Ruhum gerçekten Allah’ına kavuştu,
Nerde olmalıyım sonunda anladım!
Safet Kuramaz
|