Bekletme Ne Olur…
Amsterdam’dan ayrıldı uçağım,
Ankara'ya doğru geliyorum yavaşça!
Öyle yağmur yağıyordu,
Öylesine ıslanıyordum,
Senin dokunuşun sardı, hislerin ruhumda!
Çok uzun zaman oldu görmeyeli seni,
Dilimde özlem şarkıları sevgili,
Daha yaklaştırıyordu her bulut dalgasının yükselişi
Nefes almaya doyamıyordum,
Kokun sarıyordu
Yakıyordu nefesimi...
Sen bilmiyordun gelişimi…
En son yazdığın mektup iki ay öncesinindi!
Hayal denizlerinde geçen,
Balıktan başka şey yenmeyen,
Tuzlu suyla ve güneşle sevişen,
Birde bir kaç martıyla hayallerine dalan…
Her demi sensiz geçen uzun zamanların hasretiydi!
Yaşıyordun sanırım,
Ya da yaşamalıydın...
Belki hissedip hava limanında beklemeliydin!
Evine kadar yürümeye mecalim yoktu,
Çünkü!
Kırgındın,
En son yazdığın mektupta vardı gözyaşların!
O kadar soru vardı ki... Ahların, vahların ve daha neler
Haklıydın!
İki satır yazıp mektup gönderemedim bu yüzden...
Çiçeğim desem,
Sevdiğimi söylesem,
Balıklar bile sevinirdi ama ya sen?
En güzel hediyeleri göndersem,
Göndersem duygularımın dilini, kokumu...
Yazsaydım, çevirdim sana yolumu
İnanır mıydın?
Söyle inanır mıydın?
Bulut dalgaları iniyor çıkıyor...
Anlar düşman, sensiz ömrümü tüketiyor!
Sen hala çok uzaklardasın sevgili
Geliyorum...
Ne olur hava limanında bekle beni,
Bekletme beni ne olur...
Safet Kuramaz
|