Hazanım
Seni,yağan yağmurlarda düşledim.
Hiç hesapta yokken bir yaz akşamı.
Bulutlar seni getirsin istedim.
Pırıl pırılken gökyüzü..
Duydu Tanrı sesimi,
Yağmur geldi,
Sen,gelmedin...
Gönül bu,her güzeli sevmez,
Sevilen ister de,
Canın mı verilmez?
Gönülden dile gelirde o satırlar
Sevdiğim halimi neden bilmez?
Saç telinden ince bir yol uzanır.
Gönülden gönüle gizlice.
Dağlara kafa tutardın hani?
Sen o yarini görünce..
Gezer oldum,divane oldum çöllerde
Ben de seni,mecnun gibi sevince..
Ben sana ne yaptım ki?
Sadece seni sevmekten başka.
Sen ki,beni,dalında kuruyan,
Güle döndürdün.
Hazırdım senin için.
Dünyaları yakmaya..
Her sözünle,bin defa yakılmış,
Küle döndürdün..
Bir yalandım belki senin için.
Ya da boş bir oyun..
Ben,seni gerçekten sevdim inan ki,
Yazımı,baharı,
Güze döndürdün..
Sana sonbahar demişler,
Baharın ne olduğunu bilmeyenler.
Sen hazanmışsın kime ne?
Yaprak dökümü,körpe fidanlara..
Sana sonbahar demişler,
Seni,benim gözümle görmeyenler
Sen,umutsun şu gönlüme.
Bilmesin,hiç kimse duymasın.
Ne fark eder ışığın aydınlığı?
Ömründe sevdayı görmeyenlere
Ben,seni gerçekten sevdim.
Hiç karşılık beklemeden.
Sen,sonbahar kimine göre,
İçten bir sevda,birinin yüreğine.
Güneş oldun,doğdunya geceye
Ömrüme ömür kattın,
Seni yazdım hayat kitabımda,
Her bir satır,her bir heceye..
|