Akşam
Işık şölenini yel aldı artık,
Gün çaresiz güneş zavallı artık.
Renkler yenik düştü karaltılara,
Gölgeler ordusu çoğaldı artık.
Uzaklarda kaldı sabah sesleri,
Şakrak cıvıltılar azaldı artık.
Çiçekler misâli soldu ümitler,
Hayâl ufukları daraldı artık.
Nerde o yüreğe sığmayan coşku?
Eriyen mum gibi ufaldı artık.
Ne gidenler geldi, ne özlenenler,
Gönül beklemekten bunaldı artık.
Gel ey uzun gece, derin uyku gel!
Beklenecek başka ne kaldı artık? .
Yılmaz Aybar
|