Aykırı İnsan
O; Her şeye, yaşamaya bile karşıydı
Bazen, denizlerde en kabarık dalgaydı
Bir serçeydi kimi gün, en ince daldaydı
Çöl de gül büyütmek isterdi
Olmazsa nilüfer ya da karanfil
Bir papağanı vardı, üç-beş süs balığı
Ancak idealiydi kocaman bir fil
Hayal olmuştu bütün hayalleri
O; Yine onların ardında yaşardı
Kırık tı bütün ümitleri
Aynasından başka kimseyle konuşmazdı
Resimler çizerdi hep aynı manzaralı
Hep aynı isime, isimsiz şiirler yazardı
Garip ti, tuhaftı bütün halleri
Meçhulden gelmişti, meçhule gitti
Görmedim üstünden çok uzun zaman geçti
Sormamıştım adını
Kimdi, nereliydi, nerden gelmişti
Bildiğim tek şey bir zamanlar birine
Deliler gibi sevdalıydı
O; Her şeye hayatın kendisine bile aykırıydı
Metin Özturan
|