Denge
Her şeyin bir dengesi olmalı elbette
Yağmur ıslatır yaprağı, gülü, çimeni
Güneşe kurutmak, ısıtmak, yakmak düşer
Aklın, kalbine verdiyse gitmek emrini
Gözlerime, ardından bakmak düşer
Dört yanında varsa kalabalık
Bana kocaman bir yalnızlık düşer
Hoş duruyorsa eğer, sende bensizlik
Bana da ancak sensizlik düşer
Gülüyorsan eğer kahkahalarla
Ağlamak yetmez bana, kahrolmak düşer
Sana kaldıysa, böyle çekip gitmek
Yakışır bana da, boşa beklemek
Senin himayendeyse, bu kalbi unutmak
Unutuluna kalır elbet özlemek
Her şeyin bir dengesi olmalı elbette
Her doğan yaşasaydı
O zaman kim ölecekti
Ayrılık varsa ve ben buradaysam
Sende kalsan, o zaman, kim gidecekti
Denize dalgalanmak, çöle kavurmak
Rüzgara savurmak düşer
Dalından ayrı kaldıysa yaprak
Her şeyin bir dengesi olmalı elbette
Metin Özturan
|