Kupkuru Bir Ağacım
kupkuru bir ağacım
uçsuz bucaksız bir yerde, yalnız
benim bildiğim bu dünya
sadece iki karış
ve iki karış için
insanlar birbirlerini yiyorlarmış
kaç yolcu uğurladım
kaçı meyvamdan yedi
kaçı kopardı dalımı
kaçı bir damla suyu esirgedi...
yıllar geçti,işte yaşlandım
uçsuz bucaksız yerde, yalnız
kaç bahar gördüm,kaç kış
rüzgarlara direndim
oysa direnmek boşunaymış
benim bildiğim bu dünya
sadece iki karış
ve iki karış için
insanlar birbirlerini yiyorlarmış..
ne suyum kaldı
ne toprağım,artık
kupkuru bir ağacım
kupkuru ama
ağaç olmaktan
hiç utanmadım
ya nefes alıpta
kupkuru olanlar...
|