Senin Adın İSTANBUL
Ben sevgiyi aradım,bunca yıl
Gelip geçene sordum,
-İstanbul nerede?
Senin adın İstanbul.
Ummazdım senden,
Tıktılar Bakırköyü'ne...kaç ay kaldım
bilmiyorum,çıktığımda yine seni aradım,
Mecnun'un Leyla'yı aradığı gibi...
Belki hayallerimde yüzyıl öncesinin
İstanbul'u vardı...sokaklarında mutluluk
Aramıştım,bir parçacık mutluluk
Sokak sokak dolaşmak istedim seni
Kaybettiğim ne varsa bulmak için,
Olmadı...mutluluğum bir gün bile sürmedi
Hatta bir saat bile...ayırdılar seni benden
Ben sevgiyi aradım bunca yıl...
Hani sevgin nerede İstanbul,
Bir baba gibi kucağına alsana beni..
Tabi senin adın İstanbul tanımazsın beni...
Kaç aşık kapında bekledi...
Kaçı soluğu Bakırköy 'de aldı..
Sen benim en büyük sevgilimsin...
Milyon kalabalık tanımaz beni...
Beni milyonlara sorma zaten...
Ben senim İstanbul..
Seninle birlikte yaşayan.
Sen tanımasanda beni...
Salbi seninle atan bir biçareyim...
Senin adın İstanbul...en son
Dönüşte gördüm güzel cemalini...
Nerden dönüşte diye sorma
Utandırma beni...
Ve sende utanma
Sen hala en güzelsin...
Özlüyorum seni...yanında olsamda
Varsın Bakırköyde olsam...
Ben sevgiyi aradım yıllardır...
Sende bulamazsam,
Artık bulamam istanbul...Eyüp'e geleyim
Sultan Ahmet'e,Topkapı-ya
Sadece istediğim
Haliç'i bir kere göreyim..herşey
Herşey senin için
Çünkü senin adın İstanbul...
Boşa dememiş şair:
O manayı bulda bul,
İllaki İstanbul da bul,
İstanbul,İstanbul...diye
Boşuna dememiş
Ve az bile söylemiş....
|