Eylülde
Yaprağını açar kırmızı, pembe,
Ateş düşürür gönülden gönüle,
Bilinmedik aşklar gizlidir gülde,
Güz gülleri gibi çık gel eylülde.
Ağaç yaprağını yere indirir,
Rüzgar önünde bir, bir sürüklenir,
Gönlümün sahibi çıkıp da gelir,
Yeni bir hayata başlar eylülde.
Rüzgarlar estikçe kollar sarılır,
Hayaller içinde aşka varılır,
Bir dünya kurulur, kalbe sığılır,
Seninle gelecek saklar eylülde.
Tarlalar sürülür, bağlar bozulur,
Sevgiler dikilir, tohum gömülür,
Rüzgarlar esse de güzel görünür,
Üzüm taneleri güler eylülde.
Ali Kaybal
|