Yunus
Yunus gibi olsak arınsak kirden
Sevsek Yunus gibi biz de gönülden
Dünyaya bıraktığı o meşaleyi
Söndürmesek yürüsek onun izinden
Taptuğa götürdü düzgün odunu
Yaydı tüm dünyaya sevgi kodunu
Huş ile andı her dem Tanrı adını
Yaktı gönüllerde aşkın odunu
Yunusun yaktığı sönmez ışıktı
Gönlü yüce idi hep barışıktı
Onun sevgisi sığmaz nice bin yıla
Adı düşmez dilden çıkmaz gönülden
Yer gök hepsi sevgiyle yoğrulmuş
Ulular içinde uluyu bulmuş
Narin yüreği aşkla kavrulmuş
Barışık olalım diye şifre bırakmış
Sevgiyi sentez etmiş arı diliyle
|