Dayan
Eteğinin rüzgâra kapılışı geliyor aklıma,
Cinnet geçiriyorum, sana bakan her adamın cellâdıyım yine
Entarini astığın dolaba kapatıyorum cüssemi
Gri bir karanlık özletiyor endamının siluetini
Esintisi kasırgaya dönüşen her küsmüşlüğünü aramaktayım
Cezaya çarptırılmış çocuklar gibi mahpusum odamda
Ellerinin sıcaklığı avuçlarımı terletmeden çıkamıyorum sokağa
Memet Karabalık
|