Hastalıktan Bükülmüş Belim
Geceye yorgan örtmemişim
Gündüze isyan etmiş güneşe çıkmamışım
Bir aydınlık odadır benimkisi
Yapıp- etmelerim yoktur
Yazıp- çizmelerim avutur saatleri
Ayakucumda sevdiğimi hayal eder
Ellerimle aklımı taşırım yüreğime
Taşı çocukluğumdan bilirim
Her soluk ölümü çağırır bana
Birilerine kızdığımdan değil isyanım
Çatık kaşlarım sevgimin eseri
Atmosferi kirlenmiş bir dünya var diye içerim sigarayı
Kirli bir dünya var diye aldım kalemi
Hayata dair bildiklerim var
Varla yok arasında aranmaz gerçek
Ya vardır yanarım
Ya yoktur yanarım
Aşığına küsmüş kız aşkına patlar ya
Borçlu doğmuşsam küserim
Küstürülmüş her bebek gibiyim
Ağlarsam silahıma ağlarım
Memet Karabalık
|