Adam
bir adam geçer günlüğünden
heyecandır bazı
ara sıra endişe
kalmaz...
bir adam gider bir şehirden
kimse farketmez
bazen adam bile
el sallansın istemez
bir ard bakışıdır beklenen
kimse beklemez adamı
gittiği yerden...
adam yiter bazı
kalabalıktır çevren ruhun sağır
nasılsa vardır kapatacak içindeki yarayı
nasılsa vardır geçirecek zamanı
sen yitmeden yitsin diye
görmediğin bilmediğin
özlesen de kendine bile söylemediğin
bir adam bitsin diye
yüksek rakımlı nüfusu bol bir şehirde
sık sık içsin diye
sana gelse de gidersin içindeki şehirden...
adımı bilmezsin,adamı hiç
unutulur bozkırında
kendini çok sandığın her an artan bir azalmışlıkta
yalnızsın en az benim kadar
kendin kadar kalabalıksın hatta...
bir adam
soyadı ayrılık...
bir adam ıslanır
sen ağladığın zaman
başka birinin yalan yağmurunda
adam boğulur
bir yaşında...
daha bir ihtiyarlanır
her yaşında...
geçmişinden yüzüne kalan bir çizgidir
gülüşünde gizlidir
aynalarda göremezsin...
Kürşat Uçar
|