Beş Yaş Şiiri
ne varsa
boşalıyorum aklına.
yağamadığım her mevsim
sana kusuyorum yokluğumu...
(anlamanı istemiyorum)
beyin hücrelerinde aşk yok
görüyorum...
toprak kokuyorum bu gece
bir ip var
içimde asılı...
sende darağacına gidiyorum
ölmezsin biliyorum.
katlim bendendir
haketmezsin kalem ve kalemler kırmayı
dokunmayı haketmezsin
ki
yazmayı
serden geçtim...
dünden geldim...
yüz hatlarına söz sanatları devşirdim
unuttum aynaya dahi
bakamadığını...
kendine kırgın
kendime yenik...
ve çoluk çoçuğun darağacında
oyun oynamasının cezasıdır bu
anlamazsın
ölüyorum...
Kürşat Uçar
|