Evvelim sen oldun,Ahirim sensin...
zamanı gelmişti...
her şeyden arınmış,gök yüzüne; onun yüzü suyu hürmetine yaşanan günler başlamıştı...
'herkes'in deyimiyle 'yalnız'dım...
yürüyordum alabildiğine uzanan yollara...
adımbaşı cinayet bir yokluğun izlerini sürüyordum
rüzgar yelkovanla inatlaşadursun
adın cebimde akreple bir
aruz kaçağı dizelerde gizlenir...
hüzündür eylül
yüzündür hatırlatan yalanı
ve yılan dolan sözlerde gizlidir türküsü bu sevdanın
'canını zülfün teline bağlayan'lar bilir...
kar yağıyordu
bir haziran gecesi,
radyoda neşet ertaş'ın sesi
'evvelim sen oldun
ahirim sensin'di özeti
bunca yılın
ve yaşanması muhtemel anlar toplamının...
izdüşümsel paydalardan oluşur hayaller
ve paydan uzaklaştıkça hayalleşir gerçekler
bu kadar basittir aslında denklem
bu kadar basit bir kesir...
'göz yaşım sen oldun
zehirim sensin...
evvelim sen oldun
ahirim sensin...'
Kürşat Uçar
|