Gereğinden 'özel' isim
gıyabında yaşanan müebbet bir sevdadır adın
korkak kaçak biçare uyanmaktır vazgitmek yollarına
seninle çırıl ve çıplak sözcükler dağılır zerre toprak
hücrelerimin her köşesine...
us'lu ama aptal
uslu ama yaramaz bir çocuğun adı yazılır tahtaya
'çok konuşanlar'
ve o anki matematiğimizin hesaplamaya yetmeyeceği basamakta
çarpı...
adından dahası çıkmaz ağzımdan oysa...
adın;
gıyabında dökülen birkaç göz yaşı
adın;
çift kişilik yatağımın onlara göre dolu
bana göre boş tarafı
adın;
bir bütünün aslında subjektif bir yarımlığa sahip olduğunun ispatı
adın;
tüm harfleri kıskandıran
ünlü ünsüz tanımayan
ve
adın
yere düştüğü anda
yüreğimi gök yüzüne çıkaran...
tüm bu saçmalık...
adın...
Kürşat Uçar
|