Ahir düşlerimden...
Yollara verirken benligimi
Öksüzlügümü yaşadım hep
İçime sıgmayan bir cocuk
Anlatamadım kimselere
Düşünürdüm zamanı
Mevziler alırken kötülere
İyi duygularımdan geçtim
Erişilmez uzaklara vardım
Gidişimde sen ve digerleri
Hiç olmadılar yanımda
Sıgındıgım tepelerde
Yürüdügüm caddelerde
Olmadıgım kadar yanlızdım
Donmuş düşlerim akılda
İsyan yapıyorlar kimligime
Ben kavgacı olamadım ki
Cocuklugumu düşünüyorum
Paylaşamadıklarımızdı zaman
Kimi zaman küçücük mutluluklar
Sürüklerdi okula daga taşa yaşama
Şimdi sorguluyorum kendimi
Soyut düşüncelerimin kendisinde
Benligimi yüregimi bedenimi
Bütünümdü özümdü sözümden gelen
Digerlerinden vazgeçtim sorun buysa
Bu ömür bana sunulmuşsa bu benim
Bu benim özüm sözüm yüregim ve ölüm
Tutun ellerimden sizinde olayım diyemem
Bu fani dost dünyalı benim benim benim...
|