Durulmuyor...
Durulmuyor yıkıntılarla bu dünya
Sular kurumuş umutsuz yağmurlarında
Nereye baksan kime sorsan insan yaraları
Yarının adı umut dedik sevdik yarınları
O da olmasa nereye varır bu dünyanın umudu
Kime açar kır çicekleri kim söyler hikayelerini
Dünyayı sevdik biz gönüllerimizde
Ama mantıklar yetmedi fani bu dünyada
Durulmuyor sınırlarıyla bu dünya
Özgürlük müş adı ben özğürüm burda
Kavğanın amacı varmış hainleri olmuş
Dünyayı boyamakmış düşüncelerinde
Yarınlara varıp haykırmak istiyorum
Ben özğürüm insanca tüm yaşamımda
Sevinçlerim hüzünlerim inançlarımız var
Geriye huzurla sağlıgım kaldı ardımda
Durulmuyor felek aşklarıyla bu dünya
Nereye varsan kime baksan insan yaraları
Ölümü alamazlar benden ve bedenimden
Faniyim buralarda gidiyorum huzuruma
İnsanca geliyorum inancımın katına
Durulsada olmuyor istendigi gibi bir rüya
Düşlerimiz oldu karanlıgımızda cıkmazda
Yükümü aldım yelkenime gidiyorum maviliğinde
Rüzğarıma ektim tohumları düşlerimle
Nereye baksan kime sorsan insan yaraları...
|