...Kardelen
..ve sevgiler bitti; dostluklar....
akşam, gözlerini siliyor ufkumdan.
merhaba akvaryumlu yüzlerin.
soğuk.
kış,yüzümü aydınlatıyor.
kalbimin kıyılarına yaslanan saçlarını alıyor rüzgâr.
gün, gözlerinden dem vuruyor.
artık 'hiçbir şey'sin bende.
Hiçbir şey...:
'adını yazıp yazmamak..' kadar kısa.
seni öykülerime terkediyorum.
sen de kalbimi kendi hâlinde bırak!
yaralı bir kuş gibi süzülürcesine aykırı sessizliğim.
mavi kuş; 'gökyüzünde hep yaralı ayak izlerime'...
' konuş ne olur benimle, boğulacağım'...
rûhum gözlerinin önündeyken çırılçıplak hissediyorum kendimi
sanki rûhumun bir kösesinde,
hala yaşayabilmeyi ümit ettiğim 'sensizlikler' var.
gözlerin şimdi 'yeşil'.
az sonra akşamın kızıllığında tekrar koyu elâya dönüşecekler...
yetimCE.
ben asıl şimdi yetimim.
bir akşamüstü bütün kuşlar uçup giderken bahçemden,
sen sulara gölgeni düşürdün.
anlamıyorum; niçin bir beyaz'a dönüşme isteği? ? ?
oysa ellerim öyle canlı,
oysa gözlerim daha ışıl ışıl...
unuttum; hayatta kalan tek kardelen kimdi?
üç,beş,yedi...
sâhicisi kim?
yoksa bütün masallar gibi gözlerin de bir yalandan mı ibaret? ? ?
geçmişi tamamen siliyorum.
son yaprağına şöyle bir not sadece:
'oyun bitti! ! ! '
oyun bitti; tüm ışıklar siyah'a dönüştü
dekor, perde, sahne ve ışıklar..
alkış seslerini duyamıyorum.
uzandığım bütün yıldızlar yalancı çıktı.
şimdi gözlerini hatırlamıyorum bile!
oysa hala ellerini arkanda sakladığını biliyorum.
SOBE! ! !
git!
uçurumlara terkediyorum seni ve sizleri.
bu kez ağlamak yok,
hayır, ellerimi tutma; İSTEMİYORUM! !
ardımdan bakacağın uçurum, son ölümüm olacak!
ardımda 'bir yetim' daha bırakarak...
bitti.
kardelen'in öyküsü bu.
yetim, gözlerinde esmer..
'oyun bitti! ! ! '
bütün fotoğraflarımı yaktım sende, sizlerde kalan..
küller, şimdi gözleriniz kadar silinik! ! !
bitti.
artık yazmayacağım.
düşüyorum tâ derinlere.
'sonsuz' dediğin o boşluğa..
bir ceset, bir ölü ve siyah mumlar!
istediğim tek şey artık bu:
beyazlara dönüşme isteği...
gözlerin gitgide zayıflıyor.
öleceğim.
siyah, yeşil ve koyu elâ;
öleceğim.
gözlerinin içinde ve yapayalnız..
sakın ellerime dokunma,
sakın ellerime dokunma! ! !
2000
Mehmet Akif Ardıç
|