...Yalnızlıklar Eskimez
eskir mi yalnızlıklar
gözlerin burnumda tüterken daha
daha tün tuttuğum parmakların mı eskir
hatırla henüz kalbim, bir sözüne esir!
boğuyor beni bu parmaklıklar
bu alyans yüzük, bu altın saç..
bir ben ve bu şehir!
söner mi yanışlarım
doğrularım yanlışlarım
yeşil bir denizin esaretidir
yüzüme mahzun bakışların
masum bir kız çocuğu
hüznü dağlardan büyük
yetişir.. yetişir..
sakladığım hüznü bulmasın
ne olur ağlatmasınlar beni
bilmesinler feryadım
solarım bir gül gibi..
kaç zaman geçse unuturum
gülümser miyim yollara
ben gönlümü avuturum
derdimi anılarla..
acılar uzak durmasın
ne olur kirletmesinler sevgimi
anmasınlar hiç adım
gideyim elveda der gibi..
kime ne ağlıyorum
kim karışır yalnızlığıma?
ne artık saçlarını okşuyorum
ne kırgınım ben dünyaya..
Mehmet Akif Ardıç
|