Evlât
Şu dünya bir anlık rüya;
Vazgeçmek çok zor mu evlât?
Gelir ölüm saya saya
Genç-ihtiyâr der mi evlât?
Çatışırsa nefsin senle,
Her dem Hak'kı tercih eyle!
İsteğin nedir söyle:
Karanlık mı, nûr mu evlât?
Uy Kur'ân'a yolun olsun.
Hem kanadın, hem kolun olsun.
Boşver dünyâ elin olsun;
Olur sana yâr mı evlât?
Peygamberin izinde ol,
Sünnetinde, sözünde ol.
Her işinde onu denk al;
Başka örnek var mı evlât?
Kim bilir ki son ne zaman?
Seni kabre kor ne zaman?
Hazırlıkta ol her zaman,
Düşün vaktin dar mı evlât?
Namazını dosdoğru kıl;
Nûrlansın hem kalp, hem de akıl..
İbadetin eden bir kul,
Etmeyenle bir mi evlât?
Bazen olur garip anlar,
Amelinde sırlı yanlar..
Düşün bir kez nedir bunlar;
Bir hayır mı, şer mi evlât?
Saçındaki beyaz akın,
Belli eder: ölüm yakın!
Günâhlardan korkup sakın
Ahret, kolay yer mi evlât?
Hevâ için, dünyâ için..
Unutmuşsun HAK'kı niçin?
İstediğin olsun saçın
Cehenneme nâr evlât?
Mazlûmlara etme zulûm..
Olur sana zor bir durum!
Önünde var çok uçurum,
Yoksa gözün kör mü evlât?
16 Mart 1997, Pazar
Mehmet Akif Ardıç
|