Rab Işığım
Rüzgârlı bir tepeydim muallakta;
Asûde bir liman isterken rûhum.
Başıboş yürürken bir karanlıkta,
Işığım oldun sen Râb, ışığım oldun!
Şuûrum, hayâlim hepsi ağlardı;
Işık arardım; hep bir ziyâ, bir nûr!
«Gelmez mi? » derdim bu hicrânın arkası - ardı;
«Islak gözlerimi sil ey Râb, ne olur! »
Müjdeler olsun şimdi tüm dünyaya;
Duysun gönüller: «Dün, bugün ve yarın,
Issız *******de, ve her karanlık yolda
Râb ışığımdır, Râb ışığım! ..»
25 Ekim 2003
Mehmet Akif Ardıç
|