Sen Sen
Bahâr gelir çiçekler açar,
Alır saçlarına takarsın sen, sen...
Sen kalbimin en güzel köşelerinde;
Karlar gibi bembeyaz,
Tertemiz bir aşksın sen, sen...
Efkâr olup bitersin dudaklarımda,
Ateş olup yakarsın beni sen.
*******i el ayak çekilince,
İçime dökülürsün yıldız yıldız sen, sen...
Seni anlatmak zordur şiirlere..
Seni anlatmak zordur defterlere..
Sensiz olmak, seni sevmek,,,
Seni el'inken yine sevmek...
Yağmur desem o simsiyah tel tel saçına..
Bulut desem teninin o yumuşaklığına..
Rüzgâr desem bir öpüşüne, bir edâlı bakışına,
Seni mevsimlere hapsetmiş olurum.
Mezâr desem bile o kayboldugum ince gözlerine..
İlâhî desem bile o tatlı sözlerine..
Bir mabettir deyip de tapınsam dizlerine,
Kutsallığını gölgemle bozmuş olurum.
Sen... Anlatamadığım hislerin tek tercümanı,
Sen... Deli gönlümde yanan sızısın.
Sen karanlık alemimin en saf kalan yanı
Sen... Dalgalı denizlerimin kutsal kızısın.
Sen... Aynalı hülyalarda içime işleyen bembeyaz saçlarım...
Ve sorgun *******de sokaklar boyu
Attığım utangaç adımlarsın.
Sen rakımın, sigaramın, meyhanemin
Özü, gerçeği ve ilk adısın.
Sen... Beyaz elbisene güller taktığın zaman var ya;
Ne bir çiçek, ne bir mevsim,
Sen... Sadece benim sevebildiğim kadınsın...
10 Eylül 1996
Mehmet Akif Ardıç
|