Hasret
Bahçemde açtı, güllerin en seçkini.
O'ndan yayılır, kokuların en güzeli.
Sanırdım hep böyle kalacak, ebedi.
Zaman ne kadar acımasız; sahi.
Önce kokusunu aldı, sonra rengini.
Kırılan kollarım, dökülen yaprakları.
Hasretim gülüme,kavuşurum belki;
Çünki cennet yurdu, daim, baki...
Ahmet Bektaş
|