Yanacaksın...
Derdine çare arıyorsun gönül,
Peki ama kimlerden ve nereden?
Burada mı şuanda aradığın?
Veya geçmiş miydi şu dar köşeden?
Hayır, bilmiyorsun sen de gönülcük,
Ne aradığını hâlâ bilmiyorsun!
Duygularında bütünen gafilsin,
Bundan başka da bir şeycik değilsin!
Zamanla büyüdüğünü de sanma,
Sen hala dalında ham bir meyvesin!
Koparılmak mı? Saçmalama sakın…
Sen buna hiç mi hiç layık değilsin!
Ne yaptın ki yaşamak için söyle?
Ruhunu niçin yordun bunca zaman?
Sen sadece geçersin de ekrana,
Klavye tuşlarından geçinirsin;
Onlardadır ümidin ve hasretin...
Evet sanki gelecekmiş gibi de,
Gelecekmiş gibi de hep beklersin!
Oysa ki sen de biliyorsun gönül,
Dönmeyecek, dönmeyecek bir daha..
Çalmayacak şu kapını tekrardan...
Sen de zamanı su gibi harcayıp,
Onu bitmez özlemle anacaksın...
Andıkça da tekrardan yanacaksın...
Yanacaksın gönül hep yanacaksın...
Tekrar dirilip yanıp duracaksın....
Ahmet Ağdere
|